صراط مستقیم

روزی جابر بن عبداللّه انصاری خدمت امام علی علیه السلام بود و آه عمیقی کشید.

امام فرمود: گوئی برای دنیا، اینگونه نفس عمیق و آه طولانی کشیدی ؟

جابر عرض کرد: آری بیاد روزگار و دنیا افتادم و از ته قلبم آه کشیدم .

امام فرمود: ای جابر، تمام لذت ها و عیش ها و خوشی های دنیا در هفت چیز است :

خوردنی ها و آشامیدنی ها و شنیدنی ها و آمیزش جنسی و سواری و لباس

اما لذیذترین خوردنی عسل است که آب دهان حشره ای به نام زنبور است .

گواراترین نوشیدنی ها آب است که در همه جا فراوان است .

بهترین شنیدنی ها غناء و ترنم است که آن هم گناه است .

لذیذترین بوئیدنی ها بوی مشک است که آن خون خشک و خورده شده از ناف یک حیوان (آهو) تولید می شود.

عالیترین آمیزش ، با همسران است و آن هم نزدیک شدن دو محل ادرار است .

بهترین مرکب سواری اسب است که آن هم (گاهی ) کشنده است .

بهترین لباس ابریشم است که از کرم ابریشم به دست می آید.

دنیائی که لذیذترین متاعش این طور باشد

انسان خردمند برای آن آه عمیق نمی کشد.

جابر گوید: سوگند به خدا بعد از این موعظه دنیا در قلبم راه نیافت.